Greynest: quality not quantity

Wilczarze są naszą pasją, są radością dla oczu i balsamem dla duszy.

Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption
Image Caption

Osteosarcoma-rak kości

Co to jest  osteosarcoma?

Osteosarcoma  jest pierwotnym nowotworem kości, który bierze początek z komórek budujących kość zwanych osteoblastami.

Osteosarcoma rozwija się  w strefie wzrostu kości.

Co powoduje, że rozpoczyna się proces nowotworzenia?

Przyczyny są różne.

Zasadniczo osteosarcoma  jest uważany za chorobę genetyczną i proces rozrostu nowotworowego rozwija się na podłożu zmian w strukturze genetycznej komórek.

Zmiany te spowodowane są wrodzonymi czynnikami( na przykład niektóre rasy psów mają rodzinnie uwarunkowaną predyspozycję do osteosarcoma), czynnikami środowiskowymi (na przykład substancje karcynogenne, promieniowanie) oraz biologicznymi czynnikami (np.wirusami).

Rozwój raka kości u psów wiąże się z intensywnym wzrostem kości.

Uważa się, że silne obciążenia powodujące mikrourazy kości w fazie intensywnego  wzrostu indukują powstawanie nowotworu.

Czy osteosarcoma jest  guzem złośliwym?

Przez złośliwość nowotworu rozumiemy silną tendencję do rozsiewu komórek nowotworowych do innych organów i narządów .

Osteosarcoma jest wysoce złośliwym nowotworem ze 100% śmiertelnością u nieleczonych psów.

Komórki tego nowotworu używają enzymu zwanego "macierzystą metalloproteinazą” czyli MMP's służącą do atakowania zdrowych tkanek.

Enzym ten trawi błony komórkowe, tkankę łączną i powoduje rozprzestrzenianie guza. Komórki nowotworowe mają też zdolność do tzw.angiogenezy czyli poszerzania naczyń krwionośnych w celu rozsiewu nowotworu.

Śmiertelność w nowotworach złośliwych wiąże się przede wszystkim z masywnym rozsiewem nowotworu po całym organiźmie, nawet gdy pierwotne ognisko osteosarcoma zostanie skutecznie opanowane leczeniem.

W przypadku osteosarcoma  przerzuty występują w płucach, ale  zdarzają się choć rzadziej i w innych narządach.

Jakie rasy psów są narażone na osteosarcoma?

Rasy duże, ważące powyżej 40kg są narażone w około 30% na osteosarcoma.

Psy ważące poniżej 15 kg narażone są w mniej niż 5%.

Jest potwierdzone, że masa ciała jest czynnikiem ryzyka w rozwoju osteosarcoma.

Samce częściej chorują na osteosarcoma niż suki.

Kastracja lub sterylizacja zwiększa dwukrotnie narażenie na wystąpienie tej choroby-mają na to wpływ czynniki hormonalne .

Jakie są objawy choroby ?

Typowym objawem jest ból.

W bardziej zaawansowanym stadium pojawia się opuchlizna, która jest bardzo bolesna i ucieplona w dotyku.

Lokalizacja

Prawie 75% nowotworów atakuje kości długie nóg.

W kończynie tylnej często jest to okolica stawu kolanowego, rzadziej skokowego.

W kończynie przedniej- okolica barku, oraz nadgarstka.

Rozpoznanie

Badanie RTG kości i w razie potrzeby biopsja.

Biopsja wykonywana jest w znieczuleniu i osłonie przeciwbólowej pobiobsyjnej.

Badanie RTG płuc jest pomocne w wykrywaniu przerzutów do płuc, pod warunkiem że osiągnęły one średnicę 2 mm.

Prognozy

W badaniach dodatkowych wysoki poziom fosfatazy zasadowej - rokuje źle.

Lokalizacja - guz dotyczący bliższej części kości ramiennej - rokuje źle.

Wystąpienie osteosarcoma u bardzo młodego psa- zapowiada  bardzo agresywny przebieg choroby.

Obecność przerzutów w chwili diagnozy- rokuje źle.

Sposób leczenia

- amputacja bez chemioterapii-10%  szans na przeżycie 1 roku.

- amputacja wraz z chemioterapią- 30-62% na przeżycie 1 roku i 7-20% na przeżycie 2 lat.

-Chemioterapia z częściową amputacją i wstawieniem implantu - 63% szans na przeżycie 1 roku.

-Napromienianie i chemioterapia- 50%  szans na przeżycie roku.

Przerzuty

Mikroprzerzuty są obecne u 90% psów już na etapie zdiagnozowania choroby.

Są wówczas najczęściej niedostępne diagnostycznie.

Przerzuty przenoszą się za pośrednictwem układu krwionośnego i limfatycznego po całym organiźmie.

Leczenie

Osteosarcoma jest jednym z najboleśniejszych typów nowotworu.

Wiele psów poddawanych jest eutanazji z powodu bólu.

Ból narasta a kość sukcesywnie podlega zniszczeniu.

Czy choroba może być wyleczalna?

Podobnie jak w przypadku innych nowotworów złośliwych - nie umiemy wyleczyć osteosarcoma.

Dlatego możemy stosować jedynie  paliatywną terapię.

Prowadząc leczenie osteosarcoma mamy na uwadze dwa cele.

W przypadku osteosarcoma paliatywna terapia obejmuje: walkę z bólem oraz ograniczanie nowotworu pierwotnego i jego przerzutów.

W walce z bólem stosuje się nienarkotyczne i narkotyczne leki przeciwbólowe.

Prawdopodobnie najskuteczniejszą metodą walki z bólem jest amputacja kończyny.

Drugi aspekt paliatywnej terapii to walka z guzem i ograniczenie jego rozsiewu.

Postępowanie zależy od stadium zaawansowania guza, decyzji właścicieli, aspektów finansowych, decyzji i doświadczeń weterynarzy.

Najlepszą opcją jest kompletna resekcja( usunięcie) guza  pierwotnego co zazwyczaj oznacza amputację chorej kończyny.

Amputacja poprawia w dużym stopniu komfort bycia ponieważ likwiduje ból związany z rosnącym i niszczącym kość guzem.

W przypadku przeciwwskazań do amputacji, podejmowane są inne metody chirurgiczne.

Przy osteosarcoma zlokalizowanym w okolicy stawu nadgarstkowego –usuwa się guz i wprowadza się tytanowy implant.

Gdy nie można zastosować  amputacji czy  zabiegu oszczędzającego kończynę połączonego z  wprowadzeniem  implantu- stosuje się naświetlania i chemioterapię.

Złoty standard leczenia paliatywnego stanowi połączenie naświetlania wraz z chemioterapią.

Chirurgiczne leczenie bywa zastępowane wysoce zlokalizowanym napromienianiem (stereotactic radiosurgery-SRS).

Alendronate( Fosamax), Pamidronate Bisphosphonates są analogami endogennych substancji-ihibitorów metabolizmu kości. Redukują bolesność i mogą hamować wzrost guza.

Dalsze działania idą w kierunku możliwości blokowania MMP's i tym samym  hamowania rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych.

Spore nadzieje budzą próby wykorzystania immunostymulacji lub szczepionki hamującej rozsiew nowotworowy.

Przydatny link:

http://www.caninecancer.com/Osteosarcoma.html

 

Rak kości u wilczarzy

Osteosarcoma jest jednym z poważniejszych schorzeń zagrażających wilczarzom.

W 2006 roku podano wyniki badań, że w Wielkiej Brytanii osteosarcoma był najczęstszą przyczyną zgonów u wilczarzy.

Trzeba podkreślić, że występowanie tego nowotworu wiąże się z pewnymi liniami rodzinnymi co sugeruje predyspozycje genetyczne.

Nowotwór  ten jest u wilczarzy  bardzo agresywny i złośliwy.

Najważniejszą sprawą jest jak najszybsza diagnoza i terapia.

W leczeniu największy nacisk kładzie się na walkę z bólem wywołanym przez rosnący w kości nowotwór, ale od razu należy także włączyć leczenie skierowane przeciw niezmiernie szybko rozsiewającym się   przerzutom.

Klasycznym objawem osteosarcoma u wilczarza  jest kulawizna i obrzęk okołostawowy oraz typowa jest  bolesność o zmieniającym się nasileniu.

Bywa, że po podaniu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych i  odpoczynku występuje chwilowa poprawa.

Ale potem objawy powracają.

Każda kulawizna powinna być podejrzana w kierunku nowotworu.

Jak najszybciej wykonajmy RTG.

RTG daje szybko postęp w diagnostyce.

U wilczarzy najczęściej spotykany jest guz atakujący masywne, długie  kości podtrzymujące ciężar ciała, z przewagą kończyn przednich.

Najczęstszą lokalizacją jest kość promieniowa( blisko nadgarstka),

Kolejną lokalizacją pod względem częstości występowania zmiany jest kość ramieniowa ( blisko stawu barkowego).

W tylnej kończynie-kość udowa w górę i dół od stawu kolanowego oraz okolica blisko stawu skokowego).

Najczęściej rak kości umiejscawia się  “distant from the elbow, close to the knee” czyli „z daleka od łokcia, blisko kolana”.

Osteosarcoma może rozwijać się także  w kościach czaszki, kręgosłupa, żeber a czasem także spotykany jest w tkankach miękkich jak mięśnie czy gruczoły mleczne.

Czas przeżycia od chwili diagnozy mierzony jest u wilczarza w dniach i tygodniach a nie w miesiącach i latach!!!

Decyzje hodowlane

Ponieważ badania i obserwacje przemawiają za rodzinnym, genetycznym  uwarunkowaniem  raka kości u wilczarzy- celowym jest wyłączanie z programu hodowlanego wilczarzy, których przodkowie i rodzeństwo maja wysoką częstość występowania osteosarcoma.

Prowadzone są  badania nad osteosarcoma u wilczarzy w celu identyfikacji genu odpowiedzialnego za rozwój choroby.

Porównuje się próbki krwi od chorych wilczarzy i zdrowych niespokrewnionych wilczarzy-najlepiej co najmniej 5-letnich lub starszych.

Chore wilczarze muszą mieć rozpoznanie potwierdzone badaniem radiologicznym i histopatologicznym.

Przydatne linki:

http://www.eiwc.org/pdf/health/Long%20AHT%20Irish%20Wolfhound%20Osteosarcoma%20Research%20Study.pdf

http://www.iwfoundation.org/fosomax.php

http://irishwolfie-osteo-ordeal.blogspot.com/